ایمون یعنی امنیت


10دقیقه واقعا زمان کمی است برای اینکه یک نفر میلیون ها نفر طرفدار پیدا کند اما مهاجم لیبیایی – ایرلندی پرسپولیس خیلی خوب راهش را بلد بود. او در همان هفت ثانیه ای که توپ را در اختیار داشت، در کل حدود 30دقیقه ای که بازی کرد، سه بار توپ را وارد دروازه استقلال کرد و اسطوره ای برای قرمزها شد؛ مخصوصا اینکه بعد از همایون بهزادی در سال 52 و بازی شش تایی ها هیچ بازیکنی موفق نشده بود در دربی سه گل بزند. اما داستان این 10دقیقه آن چیزهایی است که مردم در مورد مهاجم قرمزپوش می دانند. حتی در مصاحبه های فراوانی که این روزها از او شده، بیشتر در مورد دربی حرف زده تا چیزهای دیگر.
حدود 30 سال محمد زاید از کشورش لیبی به دلیل مشکلات امنیتی به سفارش دوستانش به ایرلند آمد. ایمون پسر بزرگ خانواده دقیقا 29سال بعد برای حضور در یکی از محبوب ترین تیم های آسیا راه ایران را در پیش گرفت تا شاید سرنوشت برای او چیزهای بزرگتر از آقای گلی لیگ ایرلند رقم بزند.

از مادری ایرلندی و پدری لیبیایی متولد شدم. پدرم معلم رشته عربی بود و در این شغل تدریس می کرد. از اینکه ناچار شد لیبی را ترک کند ناراحت بود اما امیدوار بود روزی کشورش به شرایط مناسب برسد.خانواده خوبی در لیبی داریم و به همراه پدرم چند بار به لیبی رفته ام. الان در ایرلند بعد از چند سال دوستان خوبی پیدا کرده و خوش شانس است چون خیلی مهربان است و همه دوست دارند کنار او باشند.


- ایمون یعنی چه؟

ایمون نامی عربی است و پدرم این اسم را برایم انتخاب کرد. به معنی محفوظ بودن و امنیت داشتن به کار می شود. اسمم را دوست دارم و تک است و به همین خاطر در ایرلند هم دوست داشتم به همین اسم صدایم کنند.

- می گویند برای آمدن به ایران خیلی مشکل داشتی؟

دیدگاه من نسبت به ایران منفی بود. دوستانم مرا از حضور در ایران منع می کردند. بهر حال ما در ایرلند زندگی می کردم و همسایگی با انگلیس باعث می شود اخبار خوبی از ایران نشنوم و کاملا دودل بودم. احساس می کردم ایران جای مناسبی برای من نیست. البته کسانی بودند که خلاف این حرف ها را می زدند و می گفتند باید خودت حضور در ایران را تجربه کنی تا به به جو آشنا شوی. یکی از دوستان از تیم پرسپولیس و جاذبه هایش برایم تعریف کرد. برای شناخت پرسپولیس به خیلی از سایت های این باشگاه اعم از هواداری و رسمی رفتم و تحقیق کردم. به من گفتند پرسپولیس تیم بزرگی است و هواداران پرشوری دارد.


- ظاهرا با پدرت به ایران آمده بودی؟

همچنان مردد بودم و گفتم برای حضور در ایران برای پدرم نیز دعوتنامه فرستاده شود. پدرم هم می خواست بداند در ایران چه خبر است و من در کجا می خواهم بازی کنم. به وسیله مدیر برنامه ام این مسئله را به باشگاه پرسپولیس اطلاع دادم. قبول کردند و به همراه پدرم به ایران آمدیم. ابتدا به باشگاه رفتیم و بعد داخل شهر چرخیدیم. تهران جاهای زیبایی زیادی دارد. تست پزشکی دادم و بعد از قبولی به هتل اوین رفتیم. از آنجا به تجریش و شهرک غرب و خیابان ولیعصر رفتیم.


- تهران آن طوری بود که فکر می کردی؟

شهر با چیزهایی که شنیده بودم متفاوت کاملا فرق می کرد. مردم سرشان به کار خودشان است و کسی به یکدیگر کار ندارد. باور کنید با چیزهایی که شنیده بودم تصور می کردم اینجا شبیه عراق یا افغانستان است. جوری شده که اگر الان کسی از من درباره ایران بپرسد می گویم چیزی که من در این کشور دیدم با چیزهایی که می گویید متفاوت است و من تجربه دیگری به دست آوردم. برگشتیم به باشگاه و پدرم از رفتار و برخورد مسوولان و کارمندان باشگاه لذت برد. خیلی با احترام برخورد می کردند. اما مشکلی جدیدی به وجود آمد. عده ای آمدند و گفتند این باشگاه پول بازیکنان را پرداخت نمی کند و پرونده زیادی در فیفا در این زمینه دارد. دوباره ناامید شدم و فکر بازگشت به سرم زد. در اینباره با مسوولان باشگاه صحبت کردم و به تفاهم رسیدیم. نزدیک تعطیلات ژانویه با پرسپولیس به تفاهم رسیدم. از مسوولان برای اینکه تعطیلات را در کنار خانواده ام باشم درخواست مرخصی کردم. با رویی باز پذیرفتند و به کشورم برگشتم. برای اینکه ویزای طولانی مدت و مجوز کار بگیرم مسوولان و پرزدینت باشگاه همکاری خوبی داشت و سریعا کارم درست شد.

- شروع فوتبالی خوبی در پرسپولیس نداشتی. نیمکت نشینی، بدنی ناآماده و یک بازی ضعیف مقابل ذوب آهن.

روزهای اولیه حضورم در ایران کاملا احساس می کردم که به من انتقاد می شود. خیلی ها می گفتند من بازیکن تاثیرگذاری نیستم و در تمرینات کیفیت خوبی ندارم اما می توانید از دوستانم بپرسید که خصوصیات من چگونه است. من در تمرینات واقعا تنبل هستم و نمی توانم کیفیت زمان بازی را ارائه کنم اما در بازی همان چیزی می شوم که خودم می خواهم. البته مسئله دیگر این است که من دو ماه قبل از اینکه به ایران بیایم تمرین خاصی نداشتم. لیگ ایرلند تمام شده بود و من فقط توانستم در یکی دو بازی با تیم ملی شرکت کنم. بعد از لیگ در جام کشورهای عربی با تیم لیبی در قطر شرکت کردم و در آنجا با یکی از دوستان مشترکم صحبت کردم و قرار شد به ایران بیایم.


- چند برادر و خواهر داری؟

4خواهر و یک برادر دارم. برادرم فوتبالیست است و در رده جوانان بازی می کند. پدرم همیشه می گوید او بهتر از توست و بازیکن بزرگتری می شود. گاهی به خاطر این مسئله به او حسودی می کنم. پدرم زمانی که به ایران آمده بودیم یک پیراهن از مسوولان باشگاه برای برادرم گرفت تا به او هدیه بدهد. نمی دانم شاید روزی او هم به ایران بیاید و در تیم پرسپولیس بازی کند.


- ببخشید این سوال را می پرسم، اگر دوست داشتی جواب بده. شرایط اقتصادی خانواده چطور است؟

در ایرلند زندگی خوبی داریم. نه اینکه زندگی مفرحی داشته باشیم اما می توان گفت یک زندگی متوسط رو به بالا داریم. پدرم تمام تلاشش را برای زندگی راحت خانواده انجام می دهد. پدرم مسلمان است و نماز اول وقتش را هیچ گاه ترک نمی کند. زمانی که به باشگاه رفته بودم پدرم زمان نماز از مسوولان جدا شد و برای خواندن نماز به محلی که معرفی کردند رفت.


- یک خانواده مسلمان و متوسط و البته فوتبالی.

فوتبال جزو علایق خانوادگی ما محسوب می شود. تیم سلتیک جزو تنها علایق مشترک خانواده ما به حساب می آید. در کل ایرلند سلتیک به دلیل اعتقادات دینی مردم از محبوبیت بالایی برخوردار است. تنها مشکلم با خانواده ام دوست داشتن تیم منچستر است. من منچستریونایتد را دوست دارم ولی خانواده ام دوستدار تیم آرسنال هستند. کری جالبی بین ما در زمان بازی این دو تیم به وجود می آید. کلا علاقه خاصی به لیگ انگلیس دارم.جذاب ترین فوتبال در لیگ این کشور برگزار می شود. همیشه وقتم را به گونه ای تنظیم می کنم که بتوانم بازی های لیگ برتر را مشاهده کنم.


- در این مدت که در ایران بودی تو را دیدیم، لباس های زیادی عوض نکردی.

به تیپ زدن علاقه دارم اما وقتم را هدر نمی دهم. دوست دارم تیپ های معمولی داشته باشم و به سبک تیپ کلاسیک انگلیسی علاقه دارم. خالکوبی ندارم و دوست دارم ساده باشم. به طور کلی اهل تیپ زدن نیستم.

- چطور تفریح می کنی؟

فیلم و موسیقی از علایق من هستند. کلی فیلم با خودم آورده ام و در لپ تاپم همیشه فیلم نگاه می کنم.

- سبک خاصی را دوست داری؟

نه نه، سعی می کنم بهترین فیلم ها را ببینم. فیلم هایی که در اسکار حضور دارند را دنبال می کنم و سعی می کنم آنها را تماشا کنم.


- نام فیلم "جدایی نادر از سیمین" را شنیده ای؟

چیزهایی در این باره شنیده ام. می دانم در اسکار شرکت داده شده ولی خب ندیده ام که نظری در موردش بدهم.

- موزیک چطور؟

موزیک آرامش خاصی به من می دهد. همیشه در اردوها موزیک گوش می دهم. به سبک پاپ علاقه دارم و بیشتر آهنگ های روز را گوش می دهم.


- دیگر باید تنهایی زندگی کردن را یاد بگیری. می توانی از پس کارهای خودت بر بیایی؟

در زندگی شخصی فوق العاده تنبل هستم و اهل شست و شو و پخت و پز نیستم. برای همین از باشگاه درخواست کردم برایم آپارتمان تهیه نکنند و در هتل زندگی کنم. خب در هتل همه چیز آماده است و می توانم وقت آزاد بیشتری داشته باشم. کباب های ایرانی واقعا خوشمزه هستند و طعم چند نوع آن را چشیده ام و جالب بود.

- ژورنالیست هم که هستی؟

از دو سال پیش کار نوشتن و ژورنالیستی را با نوشتن در دنیای فوتبال شروع کردم و بعد از آن در یک مجله و روزنامه هفتگی صرفا از روی علاقه شخصی می نوشتم. در این نوشته ها سعی می کردم نظر شخصی خودم را درباره فوتبال، لیگ برتر و شرایط آن روی کاغذ بیاورم. از این کار لذت می برم.

- چقدر درس خواندی؟همزمان با بازی کردن بود؟

لیسانس اقتصاد دارم و دوست دارم بعد از اتمام فوتبالم کارم را در آن رشته ادامه بدهم. فارغ التحصیل دانشکده دوبلین هستم و مجبور بودم همزمان با فوتبال بازی کردن تحصیل خودم را توام انجام بدهم. محل تحصیلم با باشگاه دری سیتی 40 کیلومتر فاصله داشت و بعد از حضور در باشگاه به دانشگاه می رفتم.

***

ایمون زاید و لذتی که از گل زدن به استقلال برده


این هتریک لذت بخش ترین بود

مهاجم ایرلندی – لیبیایی پرسپولیس هر چند زیاد در مورد دربی حرف زده اما انگار همیشه حرف های جدیدی برای گفتن دارد. حتما این بخش از حرف های او را بخوانید.


- بهترین تصویری که از دربی یادت مانده؟

وقتی بین دو نیمه در حال گرم کردن بودم برق ورزشگاه قطع شد و استادیوم سیاه شد. زمانی که تماشاگران چراغ موبایل خود را روشن کردند صحنه جالبی به وجود آمد و آن لحظه واقعا بیادماندنی بود.


- گل هایت چطور؟ آنها تو را هیجان زده نمی کند؟

خب آن تصویر خیلی به یاد ماندنی بود اما گل هایم بهترین خاطراتم هستند. مخصوصا اولی. این گل حساس و حیاتی بود و بهترین لحظه دربی بود چون راه خودم و تیم را باز کرد. انگیزه بین بازیکنان برگشت و قفل شکست.

- بعد از گل زدن به سمت شرقی زمین رفتی. آنجا نه تیفوسی ها هستند نه عکاس ها.

در زمان گل زدن همیشه به سمت تماشاگران می روم و دوست دارم شادی ام را با آنها تقسیم کنم. از اینکه مهاجم هستم و می توانم با گلزنی آنها را خوشحال کنم لذت خاصی می برم. نمی دانم آنها تیفوسی بودند یا خیر. البته برایم فرقی نمی کند. همه تماشگرانی که به استادیوم می آیند به یک اندازه خرج می کنند و مطمئنا به یک اندازه تیم را دوست دارند. سعی می کنم اینباربه قسمت های بیشتری بروم و با تمام استادیوم خوشحالی کنیم. نمی دانم در پایان فصل چند گل دیگر می توانم برای پرسپولیس بزنم اما این را مطمئنم که مشکلی برای آقای گل ها به وجود نمی آورم. خوشحال می شوم تا پایان فصل تعداد گل هایم برای پرسپولیس دو رقمی شود. البته همانطور که گفتم کار سختی دارم.


- در یکی از مصاحبه هایت گفتی که انتظار داشتی به خاطر هت تریک توپ را امضا کنند و به تو بدهند.

پیشنهادم درباره اهدا توپ امضا شده را کاملا جدی گفتم. این مسئله خاطره خوبی برای بازیکن ایجاد می کند. در ایرلند دو بار هت تریک کردم و در آن بازی ها تمام بازیکنان توپ را امضا کردند، تاریخ و نتیجه بازی را نوشتند و به من هدیه دادند. هنوز آن دو توپ را دارم و برایم انگیزه ایجاد می کرد. باید اعتراف کنم که هت تریک در بازی با استقلال برایم لذت بخش تر بود چون التهاب در بین بازیکنان و هواداران را کاملا احساس می کردم و دوست داشتم در آن لحظه کاری انجام دهم.

- طوری صحبت می کنی انگار لذت بخش ترین لحظه زندگی ات بوده؟

لذت بالاتری از گلزنی در یک دیدار حساس وجود ندارد. در این چند روز چند جمله درباره گل هایم گفته ام اما هنوز نتوانستم حس واقعی ام را از گل هایم بیان کنم. یک حس خاص و فوق العاده است که به زبان نمی آید. غیر قابل توصیف است و همچنان سرمست از این قضیه هستم. تنها کسی می تواند آن را درک کند که بتواند در آن موقعیت قرار بگیرد. در هفته ای که گذشت همواره مورد لطف هواداران و مردمی که مرا نمی شناختند قرار گرفتم و لذت اینکه آنها را خوشحال کردم همیشه همراه من خواهد بود.

حرف های زاید درباره زندگی شخصی اش در ایران


پیرمرد گفت: تو همانی که سه گل زدی؟

زندگی در ایران با اینکه برای ایمون تازه است اما جذابیت های خودش را دارد. او همانند کسانی که به ایران می آیند، از رفتار محبت آمیز مردم شگفت زده شده و فعلا به او خوش می گذرد.

کلمه فارسی یاد گرفته ای؟

در این مدت فقط سلام و خداحافظی یاد گرفته ام.

چه غذاهایی دوست داری؟

کباب های ایرانی واقعا خوشمزه هستند و طعم چند نوع از آنها را چشیده ام و جالب بود.

- در ایران دوست هم داری؟

در این مدت با دوستان خوبی در ایران آشنا شدم. بهترین دوستانم در سفارت ایرلند هستند و معمولا اوقاتم را با آنها می گذرانم. شناخت خوبی از ایران دارند. با آنها به رستوران ژاپنی و یک رستوران به اسم گیلانه رفتیم.

- در تیم چطور؟

مهرداد اولادی، مهدوی کیا، هاشمیان و جواد کاظمیان از دوستان صمیمی من هستند. آنها به خوبی انگلیسی حرف می زنند و می توانم با آنها ارتباط برقرار کنم. اولادی هم معمولا در زمان حرف زدن مربی به من کمک می کند و از این بابت نسبت به او حس خوبی دارم.

- میانه ات با دنیزلی چطور است؟

دنیزلی مربی باتجربه و با سابقه ای است که کارنامه خوبی دارد. شنیدم در این در سابق کاملا موثر عمل کرده و او را قبول دارند. همین ابزار خوبی برای یک مربی است. اینکه او را قبول داشته باشند و اعتماد بین آنها برقرار باشد کمک زیادی برای کسب نتیجه می کند.

- با علی کریمی چطور؟

علی کریمی با چیزهایی که درباره اش شنیده بودم فرقی نمی کرد. لقب جادوگر واقعا برازنده اوست. در خیلی از بازی ها فرمانده تیم ما بود و کارهای فوق العاده ای انجام می دهد. از بازیکنی که سابقه حضور در تیمی مثل بایرن مونیخ را در کارنامه دارد غیر از این انتظار نمی رود. از بازی او لذت می برم و واقعا یک مدیشن در میان زمین است.


- و علی دایی؟

علی دایی را در فوتبال تان می شناختم و چیزهایی زیادی درباره اش شنیده بودم و دوست داشتم او را از نزدیک ببینم.


- انگار از دربی چیز زیادی نمی دانستی که اینقدر شوکه شدی؟

در مورد دربی ایران باید بگویم اطلاعاتی داشتم ولی دوست نداشتم زیاد تمرکزم را در این موضع از دست بدهم. تمام دوستان و بیشتر هم تیمی هایم در این باره در هفته قبل از دربی صحبت می کردند و نوعی هیجان همراه با استرس را در آنها مشاهده می کردم. من کاملا خونسرد بودم.

- زندگی در ایران چطور است؟

مردم ایران قبل از بازی دربی هم برخورد گرمی با من داشتند و بعد از اینکه متوجه می شدند من عضو تیم پرسپولیس هستم لطف شان سرشار می شود. برای من که در کشوری مثل ایرلند با مردمی خشک و سرد زندگی می کردم این موضوع کاملا جذاب است. در ایران و طی این مدت تجربه بدی نداشتم. هرکس مرا می بیند سعی می کند با هر زبانی به من لطفش را نشان دادند. خیلی ها را دیدم که فقط به من i love you می گفتند و بعد دیگر بلد نبودند چه باید بگویند! از گفتن همین یک جمله آنها هم خوشحال می شوم و واقعا شما خوش شانس هستید که مردمی خونگرم دارید. یک نفر که سن بالایی داشت چند روز پیش مرا در هتل دید و به سمتم آمد و گفت:" تو همان کسی هستی که سه گل زدی؟" بعد از اینکه مرا شناخت اصرار زیادی می کرد که حتما به خانه شان بروم و خیلی دوست داشتنی رفتار می کرد.
 

بردیا ابراهیمی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: